Op 21 oktober staan de 3 finalisten van het Amsterdams Kleinkunst Festival op ons podium. Het in groten getale aanwezige publiek in De Kleine Komedie beloonde finalist Myrte Siebinga met de AKF Publieksprijs. Volgens de jury ‘een geboren performer met een uitstekende timing.’
Myrte Siebinga (1998) is geboren in Haarlem en halvefinalist van de AKF SONNEVELDPRIJS 2023. Van januari t/m april speelt zij door het hele land met de halvefinalistentournee van het Amsterdams Kleinkunst Festival (AKF). Op 6 april staat ze in de halve finale in De Kleine Komedie te Amsterdam.
“Vroeger was ik al groot fan van Plien en Bianca. Er was een celebrity feest op school en toen heeft mijn moeder die truien gebreid voor mij en een vriendin. Iedereen was verkleed als Lady Gaga. Ik was verkleed als Plien. Compleet met regenlaarzen. Net zoals Plien en Bianca in het televisieprogramma ZAAI.
Op de middelbare school kreeg ik veel theaterles. Mijn eerste aanbod in het leven is dat ik een beetje de kat uit de boom kijk. Daarom was toneel altijd zo’n bevrijding voor mij.
In 2014 heb ik met twee klasgenoten een voorstelling gemaakt waarmee we het Haarlems Interscholaire Toernooi (HIT) wonnen en mochten optreden in de grote zaal van de Toneelschuur. Dat we toen werden gezenderd met een microfoontje vond ik behoorlijk indrukwekkend. Inmiddels word ik wel vaker gezenderd, maar nog steeds voel ik me dan heel serieus genomen als artiest.
Na mijn middelbare school heb ik aan de mbo theaterschool in Rotterdam gestudeerd. Daarna wilde ik in één keer door naar de Toneelschool. Omdat ik niet direct werd aangenomen, ben ik eerst een vooropleiding gaan doen. Daar heb ik veel geleerd. Bijvoorbeeld: spelen en maken waar ik zélf in geloof en meer schijt hebben aan wat iedereen vindt. In 2023 studeer ik af aan de De Amsterdamse Toneelschool&Kleinkunstacademie.
Als kind was ik bang dat door opgroeien alle leuke dingen uit mijn leven zouden verdwijnen. Maar inmiddels weet ik dat je je hele leven kunt blijven spelen! Vrienden worden soms gek van mij, want ik houd ervan om spelopdrachten uit te delen. Bijvoorbeeld: je stapt in een hondendrol, of je ziet iemand die je 10 jaar niet hebt gezien. Dat realistisch spelen is super moeilijk. Je wordt er echt beter in als je het vaak doet. Je moet je inlevingsvermogen en fantasie gebruiken.
Ik vind het belangrijk om in mijn voorstelling ruimte te creëren voor kleinmenselijke gevoelens of problemen. Het lijkt alsof er weinig ruimte is om stil te staan of om je dingen af te vragen. In onze maatschappij wordt het beloond om alles maar te weten. Ik denk dat het goed is om te laten zien dat je als mens ook dingen niet weet.
In mijn voorstelling speel ik personages; een kleuter die opkomt voor zijn basisrechten als mens, een juf die graag wat meer waardering wil en jaloers is op de leerlingen. Mijn personages bespreken onderwerpen als seksualiteit, groot verlies en eenzaamheid. Het is prettig dat ik door hen te spelen daar ook dingen over kwijt kan. Dat humor en zwaarte elkaar afwisselen en vaak hand in hand gaan, dat vind ik een hele fijne vorm. Daarin ontdek ik mijn eigen stijl, niet alleen als een comédienne of een actrice, maar ook daar tussenin.
Bij het AKF vind ik het geweldig om vlieguren te kunnen maken. Door de halvefinalistentournee mag ik de komende tijd veel spelen in zalen waar niemand mij kent. Daarnaast ga ik waarschijnlijk ook ervaren hoe het is als het materiaal een keer nog niet goed valt, en hoe ik daar dan ook de lol van kan blijven inzien. Het lijkt me fantastisch om in de toekomst een avondvullende voorstelling te mogen maken.”