Pieter Jouke, dames en heren! Op 30 oktober staat hij in ons theater met zijn voorstelling ‘Laars lappen’. Pieter Jouke: “Een hele slimme, talige en leuke voorstelling die zo persoonlijk is dat het weer universeel genoeg is voor iedereen om zich er in te herkennen. Veel humor dat zeker.”

Dit is alweer je zesde avondvullende voorstelling. Wat verschilt deze voorstelling van je vorige voorstellingen?
“Ha! Dat is een goede vraag. Ik heb het gevoel dat ik elke voorstelling meer groei en dat zie ik ook terug in de zalen die steeds voller zitten. De reacties van het publiek zijn afloop altijd zeer positief. Door Corona was het afgelopen seizoen natuurlijk dramatisch. Gelukkig waren er ook theaters die livestreams verzorgden waardoor ik toch enigszins contact hield met mijn publiek. Ik ga in ‘Laars Lappen’ weer een laagje dieper dan in mijn andere voorstellingen. Ik ga het hebben over dingen waar ik eerder nog niet over kon praten, stel me kwetsbaar op. En toch moet het allemaal gebracht worden met humor en spelplezier. Ik denk dat ik beter heb leren spelen en dat ik deze voorstelling meer heb ontwikkeld als uitgebreide standup-set met een diepere laag. Daarnaast ben ik ook een echte verhalen-verteller geworden. Het resultaat is een prachtige cabaretvoorstelling met veel lach.”

Heeft het vak cabaretier nog bestaansrecht?
“Jazeker! Meer dan ooit! Ik denk alleen wel dat er voor cabaretiers een taak ligt in niet alleen grappen maken om de grap, maar er ook nog eens iets mee te zeggen dat verwarrend, mooi of duidend kan zijn. Ik zet mensen graag op het juiste been.”

Vind jij dat je als cabaretier alles moet kunnen zeggen. En durf je dat nog?
“Hmmm, lastig. Ik vind dat je als cabaretier alles moet kunnen zeggen. Ik geloof dat ik dat ook wel doe. Al ben ik wel bang dat ik mezelf onbewust wat censuur op leg. Ik heb overigens geen zin om dingen te zeggen die iedereen al zegt zonder daar iets van waarde aan toe te voegen.”

Je doet naast cabaret ook stand-up comedy, een absurdistische voorstelling ‘De Staat van Verwarring’ met Ronald Snijders, daarnaast zien we regelmatig op TV (o.a. Padoem Patsss op NPO3 van BNN-VARA) en schrijf je voor VPRO TV-programma Zondag met Lubach. Wat vind je het leukste om te doen?
“Pfff. Ik vind de combinatie het leukste. Ik ben bijzonder trots dat ik onderdeel uitmaak van het schrijversteam van Zondag Met Lubach. Ik heb zoveel respect voor iedereen die daar werkt. Van productie tot schrijvers, van animatie tot presentatoren, ik heb niet eerder meegemaakt dat alles zo goed klopte. De avonden dat ik met Ronald ‘De Staat Van Verwarring’ speel is het altijd genieten. Ik ben zo dol op Ronald. Heerlijk om met hem een avond associatieve vragen te stellen aan interessante lokale gasten. Absurd en leuk!”

Je wordt weleens vergeleken met Wim Helsen, Woody Allen en Herman Finkers. Vind je dat niet lastig?
“Nee. Daar hebben wij wel veel gesprekken over gehad, maar eigenlijk heeft geen van ons vieren er veel last van.”

Heb je zelf een favoriete cabaretier / komiek?
“Ja, Daniël Arends.”

Wil je nog iets kwijt?
“Ja! Ga naar het theater! Echt, live is er zoveel meer te voelen dan via een scherm. En gelukkig mogen we weer. Ga eens naar een onbekende cabaretier of naar ballet of een toneelvoorstelling. Laat je raken. Grote kans dat je iets meemaakt wat alleen daar gebeurde.”